Is er meer? (2 september 2013)

Allereerst willen we even iedereen bedanken voor de reacties. We lezen ze allemaal voor en glimlachen dan net even wat meer. Heel fijn, rustgevend en bevestigend. Een bevestiging van dat, het veilige vertrouwde, wat we achter hebben gelaten niet hebben verlaten. Dank. 

Na de intens drukke weken hebben we besloten nu voor wat meer rust te kiezen. Meer rust aan het meer. 

Aan het meer strelen we onze ogen. Zonder te spreken zien we het meer. Hoe langer we staren des te meer we zien. 

De hoofdstad aan het Balatonmeer, Keszthely.  Het station die ons welkom heet, de binnenstad als piccolo die de spullen aanneemt en het kasteel die met ons dineert. Welkom! 

De volgende dag is het de bus die ons meedraagt naar de volgende gang. Langs de ruïne van Szigliget en langs de wijngaarden. Deze wijngaarden wakkeren de lust aan om te proeven. Doen we later. Aangekomen in Badacsonytomaj is er een teleurstelling. Geen camping, verdorie! 

Impulsief is het besluit. het besluit om de boot te nemen. Wellicht hebben we meer geluk in het stadje Balatonboglar. We zullen zien. 

"Wat komt dat komt" (vreselijk voor een controlfreak) 

Op diezelfde boot ervaren we en maken we plots kennis. 
De rust, waar we naar verlangden, het valt als een deken over ons heen. Lieve mensen, leuke toeristen, onbezorgde spelende kinderen  en twee backpackklungels samen op één boot.  Zij hebben meer gemeen dan op eerste gezicht te zien is. Na een kwartier valt het me op dat er geen telefoons in de handen zijn, er geen gespannen ogen staren naar een klok. Geen stress. 
De deken ligt niet alleen op ons maar dekt ook de medepassagiers. 
Meer loslaten! Of we nou een camping vinden of niet. Laat even los Dennis! Koester 't moment. 

Slaperig in de zon waan ik me in een andere wereld. Als mijn ziel weer in het hier komt zien de ogen wat we wenste. 
Naast de haven waar wij aan gaan meren is een camping! Dank U. 

Uitzicht op meer Balaton. De ondergaande zon een dessert. Als de sterrenhemel ons vraagt te gaan rusten zijn de eerste twee dagen hier een etentje in sterrenrestaurant geweest. 

Ik ben thuis, mensen in mijn omgeving die elkaar niet kennen zitten met elkaar. Ik moet het regelen, rommelig spreek ik iedereen en lach ik heel wat af. Heerlijk tot het moment ik water over me heen krijg. Ik schrik van een harde knal. Mijn gezicht ga ik afdrogen en er volgt weer een knal. Maar nu open ik mijn ogen. Het was een droom.  Maar ik ben welzeker  nat geworden in mijn gezicht. 

Meer druppels en meer harde knallen die de grond doen beven. Onweer, hard!, en wij zitten met onze fijne tentje en schattige camping er middenin. 05:00 in de ochtend en knallen alsof het oorlog is. Het sprookjesachtig Balaton is nu meer een Horror. 
De ochtend begint dus erg vroeg. De tent, ons maatje, hij kon niet meer. Drijfnat. Na het het dessert van de vorige avond starten we nu met een monster ochtendkater. 

Gelukkig bleef het niet zo en begon de zon weer te stralen. Via het schiereiland Tihany naar Balatonfüred. 
Toch weer met de tent. Dit keer hebben we ons vriendje een regenjas, een poncho, van plastic gegeven. 
In Balatonfüred vertoeven we twee etmalen. Niet meer, we boekte namelijk ook een hotel!! "Wat.. ?" Ja later meer. 

Ongelooflijk in Balatonfüred ontdekken we een plaatsje naar ons hart. Leuke boulevard, luxe haven, mooie gebouwen en dat alles aan de voet van een (Nederlandse begrippen) berg. 
Meer zien doen we op de berg. Lekker in de hitte stukkie klimmen. Hijgend sjokken we de laatste meters en ploffen op 't uitkijkbankje. Langzaam worden we één met de beloning, het schiereiland met aan weerszijde het sprookjesachtige blauwe meer. Stil. 

Hotel. We gaan dan eindelijk slapen in een hotel aan de rand van het centrum van Siofok. Bookings dot com omschrijft het hotel duidelijk mooier dan het is. 3/4 km van het centrum. Blijven lachen. 

We zijn zeker niet de jongste meer maar ook zeker nog niet volwassen toch? 
Al dat serieuze gedoe, de mooie filosofische gedachten continu en steeds maar weer van die Ahh-Wauww-fotoklikmomenten !! Nu zijn we jong en willen stappen. 
Propperige types die je uitnodigen in hun club geld te spenderen, mooie meiden in te korte rokjes en tot diep in de nacht de vieze vette luchtjes van de snackhaltes. 

Weer een ochtend die niet zo fris is. Ach, het is zaterdag en voorlopig hoeven we niet te werken. Een goede wandeling langs het strand verbrandt langzaam hetgeen verbrandt dient te worden. We zien veel leuke tentjes nu in het licht en lopen tegen een leuke propster aan. 
Ze heeft ons overgehaald. We gaan mee op en partyboot. 
Onder de sterren hemel dansen we de avond tegemoet. Bonter dan gister besloten we het niet te maken want morgen (zondag) reizen we weer wat meer. 

We gaan naar meer Hongaren. Daar waar er 1,7 miljoen één stad delen. Budapest. 

Aangekomen in Budapest houden onze ogen het niet meer. Waar moeten we kijken? Wat moeten we zien? Er is overal meer moois meer te zien. De eerste indruk is meer, sprakeloos... 

Er is dus nog veel meer.