Een traktatie van landen

Panama. Groots schoon en modern. Tsja... Als toch wel gevorderde reiziger mag ik wel concluderen dat er niet veel aan is. Natuurlijk schitterende oude wijk en onwijs interessant om de economie rondom het kanaal te ervaren. 

Dat is ook precies waaruit onze maandag bestaat. De klotsoksel is ook hier weer aanwezig. 
Allereerst sjokken we de Casco Viejo binnen. Een schattige wijk zo tussen alle moderniteit. Een prachtige droge dag is het. Terwijl wij staren naar de skyline rollen er heel langzaam wat kleine golfjes voorbij. De rust van de zee en de drukte van de stad zijn in balans. 

We vullen de dag verder met bezoek aan het Kanaal! Zoveel over gehoord en vandaag getuigen van. Over een riviertje met krokodillen, naar het schijnt want wij zagen ze niet, rijden we de parkeerplaats op bij net kanaal.
Eenmaal binnen zien we een giga schip zakken tot het weer op Pacificniveau is. Super bijzonder, zo'n groot ding en zo'n economische bedrijvigheid daar omheen. 

De liters zweet rondom onze lichamen duiken we eraf. In het zwembad begint de poolparty. Samen met nog vier Nederlanders, twee Duitsers en een Mexicaan wordt de nacht ingeluid. Het is een droge heldere nacht. 

Een Duitser en de Mexicaan vragen ons mee naar het dakterras van het Hardrock Café. 
En zo lopen twee Nederlanders, een Duitser en een Mexicaan op een hoog gebouw. Het zou een perfecte intro kunnen zijn voor een mop. Helaas, geen grap! Wel schoonheid. 
Als de oortjes gewend zijn aan de hoogte zijn het de ogen die mogen werken. 
De schitterende lichtjes een paar verdiepingen (stuk of 60) onder ons bedekken de grond tot aan de horizon. Terwijl, aan de andere kant, de schitteringen van de zee en wat boten de ogen masseren. 

Dinsdag is anders. Eerst bezoeken we een schattig kerkje in het centrum van Panama. Hiervandaan nemen we de metro naar Albrook Bus Terminal. We willen hier ticket kopen voor morgen. Helaas kunnen we dit ticket pas morgen krijgen. 
Dan stappen we een bus in die ons moet brengen naar een park. Deze bus rijdt echter wel in de buurt maar niet naar het park. Toch blijven we zitten om zo meer te zien van de mensen en hoe zij wonen. Super tof. Alleen na 35 minuten ondernemen we actie. We stappen uit en een taxi brengt ons naar het park. Aan de wandel!
Een omgeving die doet denken aan de vlindertuin van Artis alleen dan echt. We ontmoetten schildpadden, een groep aapjes, tig soorten vlinders (had ik nu maar m'n vlinderbijbel bij me) en uiteindelijk na een aantal kleurrijke hagedissen de beroemde luiaard. Check. We kunnen dus weer door. 

Een avondje rustaaag in het hostel. Nu even relax. Er wordt gedobbeld en verloren, door mij dan. Grr. 

Als we wakker worden regent het tropisch. We delen een taxi met twee Nederlandse meiden. Vanaf het busstation begint onze eerste echt reisdag. 
Een paar uur comfortabel reizen we. Als na zes uur het kind naast ons er genoeg van heeft mogen we ook nog een uur oncomfortabel reizen. Ach, hoort erbij. 

In David vinden we een super mooi hostel. Wij slapen in een boomhut. Omgeven door prachtige planten en leuke diertjes (mooie vogels, een kat en een dier groter dan een kat waarvan ik niet wist dat het bestaat). 
En! Een heerlijk zwembad om uit te rusten. 

Donderdag is anders. Met een bus naar de grens. Paspoortcontrole en door naar 't volgende kantoor. Bagagecontrole en door naar de het mannetje die ons een uitreisstempel geeft. Dan lopen we door naar de douane van Costa Rica... En weer de hele zooi. #geenopengrenzenGRR
Een uurtje later en we zijn weer onderweg. Perfecto, een schitterende route door de tropen. Het landschap doet mij erg denken aan Jurassic Park. 
We zitten naast de buschauffeur. Een rotplaats omdat je dan gaat meerijden. Elke keer als ik denk, ga nou niet inhalen!!! Gaat onze grote vriend toch inhalen. Ik sla een kruisje en bemoei niet. 
De plaats heeft ook voordelen. Het zicht is fantastisch en er schieten zo nu en dan gave dieren over. Bijvoorbeeld een soort kameleon! Met angst in z'n ogen rent het beestje net voor onze bus langs. :) gelukkig. 

Welkom in Uvita. We strandden in Flutterby Hostel (hipstercity). Het hostel heeft een onzichtbare deken over zich heen. Een deken van rust, ontspanning en een ecologische "verbeter de wereld" attitude. 
Met een aanlandige warme wind en het opkomende tij is het lopen langs het strand wel plezierig. Grote golven weten ons met hun laatste rollingen te strelen op de voetjes. Langs de progressief gegroeide palmen door naar een rivieruitmonding. De warmte maakt de oversteek van de rivier aangenaam. Een lichte verkoeling. Prima. 
Wanneer we beginnen aan de terugtocht zien we dat we zojuist een riviertje overgestoken hebben waar men waarschuwt  voor krokodillen. Oeps! :) 
(Voor de moeders. Wij waren niet de enige hoor die overstaken.) 

Het is vrijdag. Een stinkende reddingsvest met de felle zon op de rug. Echt afzien. Alleen wetende dat we binnen nu en heel gauw walvissen gaat zien maken het geheel enorm plezierig. 
Haast vliegend over de golven gaan we opzoek. De gids heeft ons uitgelegd dat wanneer we aankomen bij de dieren we maximaal 30 minuten mogen blijven. Het is hier allemaal beschermd gebied. En de gezondheid van de dieren staat boven het plezier van de mens. 
Dan spotten we een walvis. Een baby van ongeveer vijf meter komt boven en spuit met een magisch geluid het water uit zijn lichaam tot drie meter boven zich. Wauw. 
Een paar minuten later komt ook moeder naar boven. Het 17 meter lange dier straalt een rust uit. We dobberen en kijken met opengevallen mondjes toe. 
Wij zijn hier, volgens de gids, getuigen van een soort opvoedresort. Waar het veilig genoeg is om een baby op te voeden. Weg van de verschillende stromingen, weg van vervuiling en weg van haaien. Ook grapte de gids dat de walvissen hier ver van de Japanners zijn. De eerste maanden van het pasgeboren dier is dit zijn thuis. 
Als we weg willen gaan komt het baby'tje nog nieuwsgierig dichtbij om ons te bekijken. Op minder dan vier meter neemt hij een kijkje. 
 We varen door en zwemmen op een kleine 400 meter van de walvissen. Magisch, spannend en opwindend.
Via de mooie kustlijn treffen we ook nog een groep dolfijnen. De vrolijke dieren maken je glimlach vastgenaaid op je gezicht. 

Verder is het één en al ontspanning verder in het hostel. 
De avond worden er flink wat drankjes gedronken en omgeven door Amerikanen en wat andere toeristen worden we na de laatste ronde vriendelijk verzocht buiten verder te gaan. 
Een leuke echte Amerikaanse meid (zo eentje met wat extra reserves rondom haar  lichaam). Baalde enorm. Nadat het barpersoneel de giechelende sociale tante een paar keer heeft moeten herinneren aan het feit dat ze moet fluisteren verplaats ook zij naar buiten. 
Met een biertje in de hand na sluit op straat drinken we verder. Alleen onze Amerikaanse niet. 
Verbaast kijkt ze om zich heen. "Waarom heb ik geen alcohol meegenomen of in m'n auto wat flessen achtergelaten?" Vraagt ze. Wij reageren lacherig. "What was I thinking? .. I wasn't !!" 

Het is zaterdagochtend vroeg in de morgen en we wachten op de bus. Dit gaat een lange reisdag worden. We knallen hem door tot aan San Juan del Sur in Nicaragua. 
Als ik m'n handbagage open om een laatste check te doen kriebelt er een kakkerlak via m'n arm omhoog. Brrrrr. 
In de bus is het lezen, slapen en van het uitzicht genieten. De lelijk stad San José slaan we over want we hoppen direct na aankomst door naar een ander busstation. Vanuit hier weer door. 
Na een amateuristische grensovergang hoeven we nog maar 35 minuten met taxi. 
Daar vinden we feestjes en vrolijkheid. We besluiten aan te sluiten en proosten weer op een nieuw land. Feestend in San Juan.
Zondag, tijd voor strand. Net als onze vorige zondag gaan we ook nu weer naar het strand. Nu met golven. Prachtige schoonheden schitteren in de zon met een aflandige wind. Het strand dat wij bezoeken heet, voor de googlelaars onder ons, Playa Hermosa gelegen in een beschermd gebied. Dat is te merken aan de laatste paar kilometer van de rit. Een jungleweg brengt ons naar dit paradijsje. Langs de apen heuvel afwaarts. Merel en ik lopen vanaf de parkeerplaats naar het strand, overal cactussen (hihihi). 

Zo werd de zondag de traktatie van de week. Zon, zee en surf.